In de kerstvakantie hebben wij een heerlijke week doorgebracht in Zuid-Frankrijk. We konden mooie wandelingen maken met een aangename buitentemperatuur. We liepen op een berg waarbij we soms ook langs een steile afgrond liepen, op de foto zie je zo’n pad. Terwijl we daar zo liepen ontstond er een gedachte waar een levensles in zit die ik graag met jullie wil delen.
Op het moment dat je langs een afgrond loopt is het ontzettend belangrijk om te kijken naar het pad waar je op loopt en naar waar je je voeten neerzet. Je kunt beter niet de afgrond in kijken (vooral niet als je hoogtevrees hebt). Als je je aandacht richt op het pad heb je niet eens door hoe hoog je eigenlijk loopt. Stapje voor stapje kom je verder en hoger.
Vaak hebben mensen angst of onzekerheid voor wat gaat komen. Of ze zijn overweldigd door de situatie of omstandigheden waar ze nu in zitten. Situaties kunnen als een afgrond voelen of de weg lijkt te steil omhoog om ooit te kunnen beklimmen en de top te bereiken.
Stapje voor stapje je levensreis lopen geeft rust. Natuurlijk wil je wel graag weten wat je bestemming is zodat je de goede richting uitloopt. Vervolg het pad waar je NU op loopt en let goed waar je je voeten neerzet. Welke actie moet je NU ondernemen om de volgende stap te ondernemen.
Op het bergpad waar we op liepen lagen bijvoorbeeld lossen stenen. We moesten dus goed op letten dat we op stevige stukken gingen staan. We zagen ook niet de hele tijd wegwijzers. Die zagen we pas als we een afslag moesten nemen. Durf je levenspad te lopen en pas een zijweg te nemen als er situaties komen die voor jou een richtingaanwijzer kunnen zijn? Verander niet zomaar van richting als daar geen aanwijzing voor is. Durf soms gewoon op het pad te blijven lopen.
Het mooie aan wandelen op de berg was dat er steeds wel een breder stuk kwam waar we even konden stilstaan en genieten van het uitzicht. We zagen dan vanaf een afstand het pad dat we al belopen hadden en dat zag er zo van boven een stuk eenvoudiger uit dan wat het leek terwijl we er liepen. De weg vooruit leek toen nog een hele klim. Gun het jezelf ook om regelmatig je groei te bekijken en geniet van het uitzicht! Wees ook geduldig met mensen die nog niet op het punt zijn waar jij al bent. Gun hen ook de stap voor stap reis op hun eigen tempo.
Ik geef je graag 3 tips mee als afsluiting van deze blog:
- 1. Is je pad nu smal en spannend? Focus dan op je voeten en het pad! Gun het je zelf stapje voor stapje vooruit te komen
- 2. Sta je op een punt in je leven waarin het rustig is en waar je overzicht hebt? Bekijk de groei die je doorgemaakt hebt en kijk dan vooruit om te kijken of je van richting kunt veranderen. Geniet ook van het uitzicht en neem de tijd om uit te rusten als je dat nodig hebt.
- 3. Gun een ander zijn/haar eigen tempo.
Merk jij dat je het vervolgen van jouw levenspad spannend vindt? Voel je aan alles dat je van richting moet veranderen maar weet je niet hoe? Kijk je op tegen anderen die verder zijn dan jij en baal je misschien zelf wel van je eigen tempo? Kun je iemand gebruiken om een tijdje naast jou te lopen, die een soort van gids voor je is in een klein stukje van jouw levenspad. Die je helpt om weer richtingsgevoel te krijgen? Neem contact op voor een vrijblijvende kennismaking. Ik kom er graag met jou achter of ik de juiste gids voor jou ben in deze fase van jouw leven!